Spacery ze szczeniakiem

sycha

Czy Wasze goldeny też miały opory ze spacerami?
Mój Fino wszystkiego się boi, nawet ludzi których jeszcze nie zna. W hodowli był bardzo żywy i ufny, ale zabraliśmy go dość późno (3 miesiące) więc to może jeszcze tęsknota.
Ale wracając do spacerów. Bez smyczy jest w miarę ok, ale nie ma szans na coś dłuższego jak kilkaset metrów. Przejdziemy się po osiedlu i tyle. Przy tym trzeba go ciągle wołać, czasem gonić jak się wystraszy i szuka drogi do domu. Ze smyczą jest w ogóle maskara. Próbuję go nagradzać, jak tylko idzie za mną, głaskać i chwalić. Czasem pójdzie parę kroków i koniec. Siada i tyle. Jak go lekko pociągnę to się obrazi i już nawet za ciastkiem nie pójdzie.

To normalne (jest u nas półtora tygodnia)?
Jak zwiększyć jego ufność w stosunku do ludzi i świata?

Z góry dziękuję za pomoc

Skidder

możesz spróbować przyczepić mu smycz w domu i niech ją ciągnie za sobą - przyzwyczai się do jej obecności i zacznie ją ignorować.
A na spacerach polecam coś bardzo smacznego, za czym będzie szalał i zrobi wszystko żeby to dostać, to bardzo chętnie powinien przychodzić

już gdzieś był podobny temat

Goldeniara1295

A ja na nagradałabym w momoencie przypinania smyczy i za każdy krok ze smyczą. Najpierw właśnie w domu.

sycha

No właśnie mi się szkolimy kilkerowo

Tylko czasem nie ma tych kroczków - w domu jest ok, na dworze słabo..

fazer

My też tak mieliśmy jeszcze niedawno. Fazer też był strachliwy na spacerach. Nie odchodził od nogi nawet na krok i nigdy nie szedł przodem, nawet na smyczy. Na widok ludzi lub samochodów siadał i czekał aż "zagrożenie" go ominie. Teraz powoli już mu przechodzi, a po lesie to już chętnie odbiega (ale max na ok. 10m.). Bardzo pomagają spacery w nocy jak już mały ruch jest i cisza. Co do smyczy w przypadku naszego cielęcia to wystarczyła odrobina stanowczości pt."nic nie ugrasz na fochach" i po chwili już musieliśmy kupować kantarek

Spokojnie, powoli, bez zmuszania do niczego, a się "odstraszy"

Pozdrawiamy

Skidder

polecam tekst specjalisty

[link widoczny dla zalogowanych]

kamyczek165

o rany, jak ja bym chciała kiedyś mieć taki problem Wink

Mela nigdy niczego takiego się nie bała i wszystko było by ok gdyby nie to że ona właściwie wszystko na odwrót. Od małego ciągnęła do przodu jak wściekła, zaczepiała ludzi, wszędzie właziła i wszędzie się pchała...i tak jej zostało!

No cóż Mela to mój ukochany "adehadowiec"