Sunia warczy na dziecko.

Monia80

Mam problem z moją sunią. Mam małego synka, ma dwa latka, dokucza naszej suni, chociaż ciągle mu tłumaczę, że nie wolno tego robić, nawet podniosę głos na niego ale mały ogólnie jest małym rozrabiaką i nie za bardzo zwraca uwagę na nasze karcenie. Dokucza Dafne (ona ma 4 m-ce) czasem podkrada jej jedzenie jak ona je i zdarzyło się już parę razy że warknęła na niego porządnie i dwa czy trzy razy kłapnęła go zębami w ucho. Psu też tłumaczę że nie wolno tak robić. Syn popłacze i za chwilę znowu jej idzie podokuczać. Pies jest u nas od 4 tygodni, miałam nadzieję że synowi przejdzie, znudzi mu się. Nie wiem co robić, nie chcę żeby pies zrobił się agresywny do dzieci, ale rozumiem że ona się po prostu broni przed dzieckiem. Podpowiedzcie jak to rozwiązać, ona potrafi też się z nim ładnie bawić, ganiają się po domu jak jej nie dokucza. Mam jeszcze dwójkę starszych dzieci, 8 i 4 lata, one na szczęście nie dokuczają Dafne. Ostatnio syn siostry podszedł do niej z tyłu i kłapnęła go zębami tak bez powodu, myślę ze po prostu jest już przewrażliwiona na punkcie dzieci trochę. Podpowiedzcie jak to rozwiązać.

Karolina84

Wiesz ja specjalistą nie jestem problemu takiego nie znam mimo iż mam 2 psy i córeczkę 19 miesięczną, najprostsze co przychodzi mi do glowy to po prostu nie pozwalaj dzieciom przeszkadzać psu w jedzeniu nikt tego nie lubi.Najlepiej wyjdźcie do 2 pokoju niech się mała naje bez stresu wiesz jak pies je za szybko może potem zwyczajnie zwrócić to co zjadł.
Musisz ciągle powtarzać synkowi, że piesek teraz je i trzeba go zostawić na ten czas.Ja tak robię i córeczka to już zrozumiała.U mnie Lenka naśladuje mnie wyciąga miski i próbuje nawet kubeczkiem karmę nakładać, słodko to wygląda jak tymi malutkimi rączkami kuleczki nakłada.pozwalam jej też karmić Emi z ręki obie mają wtedy frajdę daje też psom ciacha.Czasem robi rundkę między miskami i wymienia kuleczki z reguły nie pozwalam jej tego robić, ale czasem zwyczajnie ma fart.Emi to zupelnie nie przeszkadza a Ela najczęściej po prostu odchodzi od miski.Psy wiedzą, że jedzenie jest zawsze, że nikt im go nie zabierze i nie ma problemu.

Iziak

Ja miałam podobny problem, ale nie z własnym dzieckiem tylko ogólnie z dzieckiem. Nutka w okresie wzrostu ząbków wszytskich gdyzła, a moją siostrzenice szczególnie, uważała ją za szczeniaka. Ale teraz się unormowało. Jednak to nieco inna sytuacja

Gocha2606

Monia, poczytaj te tematy:

http://www.goldenretriever.fora.pl/wychowanie-i-szkolenie,74/tematy-dot-zachowan-agresywnych-u-szczeniat,6441.html

Pies i małe dziecko to może być mieszanka wybuchowa i niestety tak jest w Twoim przypadku.
Masz dwa maluszki, TY musisz nauczyć je zasad współżycia. Wszelkie kontakty dziecko - pies muszą się odbywać wyłącznie pod kontrolą osoby dorosłej. Absolutnie nie pozwalaj dziecku na dokuczanie szczeniakowi, podkradanie mu jedzenia, napastowanie go kiedy odpoczywa , wsadzanie palców do uszu czy ciągnięcie za ogon. Takie rzeczy są stanowczo zakazane.
Nie krzycz ani na dziecko, ani na psa - ale pokaż im, jak mogą wspólnie spędzać czas. Ani jedno ani drugie nie rozumie Twoich krzyków, a synek sama widzisz, popłacze chwilę i zapomni za co na niego nawrzeszczałaś, znowu i znowu robi to samo.

Naucz dziecko delikatnego głaskania psa.
Naucz, że kiedy piesek je czy śpi - nie wolno mu przeszkadzać.
Za to wspólne karmienie szczeniaka z ręki przez Ciebie i dziecko jest jak najbardziej wskazane. Dorzucanie jej jedzenia do miski, kiedy zje - jak najbardziej. Wymienianie zabawek psa na smakołyk albo inną zabawkę. ITP. itd - czyli wszystko pod Twoją kontrolą i wszystko co uczy psa, że dziecko nie jest dla niego zagrożeniem, ale fajnym towarzyszem.

Poczytaj proszę te artykuły specjalistów na temat relacji dziecko - pies:

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Monia80

Dzięki, poczytam sobie dzisiaj wszystko. Dziś i wczoraj jakby lepiej było, Synuś grzeczniejszy do pieska, tłumaczę, tłumaczę i tłumaczę obojgu. Pozdrawiam.

Monia80

Znowu była nieprzyjemna sytuacja. Synuś już jej tak nie dokucza, chodzi za nią i mówi "dobly piesek, gzecny piesek" i ona sobie przedwczoraj drzemała na posłaniu swoim, synek podszedł i kucnął obok a ona dziabnęła go w rączkę, na szczęście nie przecięła mu skóry ale ślady zębów zostawiła. Wczoraj wieczorem też jak spała poszedł do niej, nie zauważyłam że do niej poszedł bo wyszedł z pokoju i poszedł do kuchni drugim wejściem i słyszę płacze. Kłapnęła go tym razem w buzię i trochę go zadrapała. Mąż się na mnie złości, a ja nie wiem już co robić. Mam wrażenie że psina nie lubi małego po prostu i nawet jak już do niej podchodzi to ona go atakuje.

Dundi

Monia80

Może jakoś źle to wszystko opisałam, chodzi mi właśnie o to że chyba pieskowi teraz jest trudno zapomnieć o tym jak mały jej dokuczał i nawet gdy tylko podejdzie do niej nawet nic nie robi to ona na niego już warczy. Trzeba mieć oczy dookoła głowy. Też mam nadzieję że jakoś wszystko się ułoży i zostaną w końcu kumplami. Dziś synuś bardzo się przejął tym że pozwoliłam psu wyjść na balkon, bo jak stwierdził "jest zimno i ciemno i piesek sie boi..." ( około 9 rano).

Dundi

Ojoj

Ja bym była dobrej myśli. Staraj się jak najbardziej wzmacniać zaufanie suczki do synka, a eliminować elementy, które mogą to zaufanie podkopywać. Czyli właśnie synek nie podchodzi do psa jedzącego/śpiącego, ale to on np. daje coś pysznego (oczywiście pod Twoim nadzorem). Nie wiem, czy Gocha lub ktoś inny już o tym pisał, ale jest taki sposób dawania smaków, że wysmarowywuje się czymś rękę, np. pasztetem (takim z puszki), serkiem topionym lub jakimś innym czyms mazistym i pyszniutkim - wtedy pies musi wylizać rękę, co jeszcze bardziej zbliża do właściciela. Jeśli nie masz nic przeciwko i synus się nie brzydzi - może spróbujcie tak. Ćwiczcie razem, głaszczcie razem, niech jak najwięcej pozytywnych rzeczy pochodzi od synka. To wymaga czasu, ale wierzę, że będzie dobrze!

Karolina84

Myślę, że potrzeba czasu żeby zaufała małemu.Wszystko jest na dobrej drodze.Trzymam za Was kciuki.

Monia80

Dzięki bardzo, spróbujemy z tym smarowaniem rączki, napewno synek będzie przeszczęśliwy byleby sam wcześniej sobie wszystkiego nie wylizał. Nie poddamy się, pozdrawiam.

Gocha2606

Monia80

Ja naprawdę staram się ich pilnować, wiem że to nie są żadne żarty. Wczoraj było spokojnie, jak tylko zaczynała powarkiwać, zaraz ją uspokajałam i cały czas tłumaczę synkowi jak ma się do pieska odnosić.

Gocha2606

Jerzy Kora

Chyba gocha2606 może mieć rację. Zaobserwowaliśmy przy Koreczku, że powarkuje na jakiegoś zwierzaka w domu. Jak na warknięcie zareagowaliśmy "Kora spokój" to dopiero zaczęła powarkiwać raz co raz. I całkowicie wydawała sie zagubiona. Z jednej strony nasze zainteresowanie to była dla niej nagroda a jednocześnie ton nie był zbyt przyjemny.