Idealne chodzenie na smyczy przy lewej nodze

Setaarius

Nala jak była szczeniakiem to się nakręcała tak, że dostawała głupawki:) Musiałem do niej klęknąć, złapać, położyć i wygłaskać po brzuszku chwaląc bo nic innego nie pomagało. Przykro, że ma dysplazje:( bo może tędy byłaby droga. Jeszcze pozostają sznurki i szarpanie się jako nagroda o ile to uwielbia bo inaczej nic z tego nie będzie:) Więc teraz na jej barkach największa, najcięższa i najbardziej odpowiedzialna funkcja, którą na pewno spełnia znakomicie bez żadnego szkolenia czyli dawać radość swojej Pani

Nala jako szczeniak była przeze mnie trenowana, a teraz już jest tylko do kochania i stała się wielkim łobuzem, ale w miarę spokojnym i dojrzałym chociaż jeszcze nastoletnim i też spełnia główną funkcję jako dawacz radości

justyna0827

Ah, jak ja rozumiem ten problem:)
Mój Brave jest jak Dr Jekyl i Mr Hyde;)

W domu, za smakołyki jest w stanie zrobić wszystko;) I w domu właśnie, jest skupiony, uczy się szybko i chętnie.

Ale jak wychodzimy na dwór to diabeł w niego wstępuje. Gdy nie ma nikogo w pobliżu, ludzi czy psów. To odwoływanie jakoś tam idzie. Co prawda po X razach przywoływania ale wie, że ma wrócić i usiąść przede mną.

Gorzej kiedy pojawia się ktoś lub coś na horyzoncie.
Wtedy daje w długą, a ja bym mogła stać z czymkolwiek do jedzenia, jego to nie ruszy. Wtedy pozostaje mi za nim biec...

Najgorsze jest to, że on jak się cieszy to skacze. A teraz u mnie głównie pada i ma ubłocone łapki. I wstyd mi trochę kiedy kogoś pobrudzi;/ Nikt mi jeszcze uwagi nie zwrócił, ale ja wiem, że tak być nie powinno i mi głupio.

W domu kiedy ktoś wchodzi to już wie, że skakać nie wolno i zazwyczaj czeka aż ktoś się z nim przywita. Na zewnątrz wszystkie reguły dla niego przestają istnieć.

I za każdym razem po dniu niepowodzeń i klęsk żywiołowych wracam na to forum i czytam i czytam, i moja cierpliwość wystawiana jest na próbę Wink

W jakimś innym wątku ktoś wspominał o Owczarkach Niemieckich. Miałam swoją ONkę i to było przeciwieństwo Brave'a. Pies trzymał emocje w ryzach;) Mój Golden jest strasznie wylewny;) I utrudnia nam to pracę strasznie;)

Ale i tak go kocham;)

FibiLeo

Mój ON był tak samo skłonny do ekscytacji, już widać takich łobuzów wybieram. Ale kocham ich też za to.
Jeśli chodzi o odwołanie to staram się nigdy za nią nie biegać bo to raczej daje odwrotny efekt. Wręcz przeciwnie, uciekam w drugą stronę. Jak się oddalę ona zawsze za mną podąży. Ale oczywiście po tym jak się już przywita Twisted Evil

Ja osobiście nie mam nic przeciwko, zdecydowana większość ludzi też i tym gorzej, bo ją głaszczą i tulą i miziają i tym bardziej zachęcają do takich eskapad. Ale wiadomo raz na jakiś czas trafi się jakaś sztuka nienawidząca psów i wtedy jest problem...
Właśnie byłam na spacerze z moim dawaczem radości. Najpierw szaleństwa na łąkach bez smyczy, potem spacer na smyczy. No i już na smyczy nie zgadzałam się na kładzenie się i wiórowanie patyków. Ale wykłócanie, mówię Wam Very Happy

Oczywiście dobrowolnie nie oddała, a jak zabrałam to jaka frustracja - skoki na mnie, szarpanie smyczy. Zignorowałam, poszłyśmy dalej. Potem spotkałyśmy sąsiada. Nieomal rzuciła mu się na szyję, tak się tuliła takie słodkie minki do niego robiła, a na mnie patrzyła wzrokiem dosłownie "No widzisz jaka ja jestem super i jak inni potrafią mnie docenić? Widzisz? Widzisz jaki ten pan jest dobry, a jak ty mnie traktujesz! Jak będziesz taka to ja sobie wybiorę takiego pana" Komedia, jak słowo daję Very Happy

Taka to jest zołza. Oczywiście kochana

A szarpanie uwielbia. Ale chyba najbardziej w domu Wink

justyna0827

No mój przed chwilą pokazał, że też potrafi;)
Ale chyba po prostu chciał uratować tyłek;)

Bawił sie z Bullmastifem sąsiadów Wink

Mój 20 kilo, Ona 36 Wink

Gdy go zawołałam przyszedł za pierwszym razem;)

Dziwne;) Wink

A co do oddalania się to też najczęściej tak robię. Że idę w drugą stronę. Ale czasami sytuacja zmusza by do niego podejść.

Setaarius

Setaarius